Η απόκτηση της ευτυχίας είναι μια ιδέα τόσο παλιά όσο η ανθρωπότητα και πολλοί είναι αυτοί που μέσα στο χρόνο προσπάθησαν να συλλάβουν το νόημα της. Για την επιστημονική κοινότητα, ευτυχία θεωρείται ο όρος που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν για να αξιολογήσουν τη ζωή τους στο σύνολο της ή συγκεκριμένες πλευρές αυτής ή μια πρόσφατη συναισθηματική κατάσταση.
Ποιοί είναι όμως οι παράγοντες που μπορεί να βοηθήσουν κάποιον να κατακτήσει την ευτυχία ή έστω να έρθει πιο κοντά σ ’αυτή; Οι μελέτες έχουν αναδείξει τρεις σημαντικούς παράγοντες.
Η σημασία ορισμένων ιδιοσυγκρασιακών χαρακτηριστικών φαίνεται πως δε μπορεί να αγνοηθεί. Η αισιοδοξία, η εξωστρέφεια ,η υψηλή αυτοπεποίθηση, η συναισθηματική σταθερότητα αλλά και η δεκτικότητα( στο περιβάλλον του ατόμου) έχουν όλα βρεθεί να συσχετίζονται θετικά με τα επίπεδα ευτυχίας που βιώνει κάποιος. Όμως τι γίνεται με όσους δεν έχουν την τύχη να διαθέτουν σε έντονο βαθμό αυτά τα χαρακτηριστικά; Είναι καταδικασμένοι να είναι λιγότερο ευτυχείς;
Όπως και σε πολλά άλλα θέματα, τα γονίδια δεν σφραγίζουν τη μοίρα του ανθρώπου ούτε στο ζήτημα της ευτυχίας καθώς παρεμβαίνουν και άλλοι παράγοντες, όπως είναι οι περιστάσεις ζωής. Αυτός ο παράγοντας έχει να κάνει με τα γεγονότα ζωής μέσα από την προσωπική ιστορία του καθενός που επηρεάζουν για ένα διάστημα στο χρόνο το πόσο ευτυχισμένος νιώθει κάποιος, π. χ το να έχει ζήσει πρόσφατα ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα ή να έχει κερδίσει ένα σημαντικό βραβείο. Ωστόσο, η μεγάλη προσαρμοστική ικανότητα του ανθρώπου αποδυναμώνει σταδιακά την επίδραση των περιστάσεων ζωής στην συνολική του ευτυχία. Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος συνηθίζει και προσαρμόζεται στις αλλαγές που του συμβαίνουν.
Ο τρίτος παράγοντας και ίσως πιο καθοριστικός, είναι ορισμένοι τύποι δραστηριοτήτων που το άτομο επιλέγει να κάνει. Αποτελέσματα ερευνών επισημαίνουν ότι αυτές οι δραστηριότητες μπορεί να είναι α) συμπεριφορικές ( όπως το να ασκείται σωματικά ή να βοηθά οικονομικά/εθελοντικά ευάλωτες ομάδες ανθρώπων), β) νοητές ( όπως να επαναπροσδιορίζει τις καταστάσεις στη ζωή του με πιο θετικό τρόπο ή να σκέφτεται συχνότερα μέσα στη βδομάδα τα θετικά σημεία της ζωής του) ή/ και γ) στοχευόμενες ( δηλαδή να αγωνίζεται για έναν προσωπικά σημαντικό στόχο, όπως ο φοιτητής που θέτει στόχο καλύτερους βαθμούς στο επόμενο εξάμηνο).
Συνολικά, έχει βρεθεί πως οι ευτυχισμένοι άνθρωποι ευημερούν σε πολλά επίπεδα: έχουν μεγαλύτερο κοινωνικό δίκτυο στήριξης από σύντροφο και φίλους, περισσότερη παραγωγικότητα , ενέργεια και εισόδημα μεταξύ άλλων. Δεν είναι περίεργο λοιπόν, που η ευτυχία αόριστη ας είναι σαν ιδέα, παραμένει σημαντική για τον άνθρωπο και η επιστήμη μας δείχνει ότι συγκεκριμένοι τύποι δραστηριοτήτων μπορεί να είναι ένας καλός τρόπος για να την προσεγγίσουμε ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μας και από τα γεγονότα στη ζωή μας.
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΟΛΑΡΓΟΣ | ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΕΛΕΝΑ
